О сасќариба е астарде мануше

¹Хем кога пало некобор диве палем ало ко Капернаум, шундило дека тано ко кхер. ²Хем кхедингепес бут џене, аѓар со на сине веќе тхан англо вудар; хем проповединела сине ленге о Слово.

³Хем але ки Лесте ингарибаја астардо, кас со ингаренале сине штар џене. ⁴Хем сар нашти сине те аненле џи ки Лесте, баши о народо, пхраге о крови упро тхан коте со сине, хем ќерге дупка, хем мукле и постела ки која пашљола сине о астардо.

⁵А о Исус, кога дикхља оленгири вера, ваќерѓа е астардеске: „Мо чхаво, опростиненапес туке те гревиа.“

⁶А некој таро книжниќа бешена сине одотхе хем размислинена сине ко пумаре срциа: ⁷„Со ваќерела акава аѓаре? Ов хулинела! Кој шај те опростинел гревиа, освен јек Девел?“

⁸Хем о Исус одма штом дознајнѓа Пле духоја дека ола размислинена аѓар ки песте, ваќерѓа ленге: „Соске размислинена аѓар ко тумаре срциа? ⁹Сој тано полокхо, те ваќерелпес е астардеске: ‘Опростиненапес туке те гревиа,’ или те ваќерелпес леске: ‘Ушти хем ле ти постела, хем џа!’ ¹⁰Ама за да те џанен дека о Манушикано Чхаво исиле власт те опростинел о гревиа ки пхув“ - ваќерѓа е астардеске: ¹¹„Туке ваќерава, ушти, вазде ти постела хем џа туке кхере!“

¹²Хем уштило, одма ваздинѓа и постела, хем иклило англо лесте, аѓар со сарине чудисалиле хем славингеле е Девле, ваќерибаја: „Асавко нешто панда никогаш на дикхлем!“

О Исус викинела е Левија

¹³Хем иклило палем узо море; хем цело народо авела сине ки Лесте, хем поучинела сине лен.

¹⁴Хем накхиндор, дикхљале е Левија е Алфејескоро, сар бешела ки царина, хем ваќерѓа леске: „Ава пали Манде!“ Хем ов уштило хем гело пали Лесте.

¹⁵Хем кога пружинѓапе узи трпеза ко олескоро кхер, бут цариниќа хем грешниќа сине узи трпеза, е Исусеја хем Олескере учениконцар, соске исине бут гужва, хем џана сине пали Лесте. ¹⁶А кога о книжниќа хем о фарисеа дикхлеле сар хала е грешниконцар хем е цариниконцар, ваќерге ленге Олескере учениконге: „Соске хала хем пијела заедно е цариниконцар хем е грешниконцар?“

¹⁷А о Исус, кога шунѓа одова, ваќерѓа ленге: „На требела ленге доктори е састенге, него е насваленге. На аљум те викинав е праведнон, него е грешникон ко покајание.“

¹⁸Е Јованескере учениќа хем о фарисеа постинена сине. Хем але хем ваќерге Леске: „Соске е Јованескере учениќа хем о учениќа е фарисенгере постинена, а Тле учениќа на постинена?“

¹⁹О Исус ваќерѓа ленге: „Шај ли о хенамика те постинен џи коте тано о џамутро оленцар? Џи коте исилен пеја е џамутре, нашти те постинен. ²⁰Ама, ка авен диве кога ка лелпе е џамутре олендар: хем тогаш – ко одова диве – ка постинен.

²¹Никој на сивела крпа таро нево шеј упро пуране шеја. Инаку, о сивдо чхинѓола олестар о нево таро пурано, хем о пхаравдо ка овел полошно.

²²Хем никој на чхивела неви мол ко пуране коже мољакере; инаку и неви мол ка чхинел о коже е мољакере, па ка пропадинен хем и мол хем о коже мољакере. Него, неви мол – ко неве коже мољакере!“

О Исус тано Господари е саботакоро

²³А кога ки сабота џала сине тари нива, Олескере учениќа почминге те ќерен друмо, чхинибаја класје. ²⁴Хем о фарисеа ваќерге Леске: „Дик! Соске ќерена ки сабота одова со нае тано дозволимо?“

²⁵Ваќерѓа ленге: „Зарем никогаш на читинген, со ќерѓа о Давид кога сине ки невоља хем кога бокхалило ов хем окола, со сине олеја? ²⁶Сар кхуѓа е Девлеске ко кхер, ко време е првосвештеникоске о Авијатар, хем хаља о постајме маре, кој никој на смејнела те ханлен освен о свештениќа; хем денѓа околенге, кој сине олеја!“

²⁷Хем ваќерѓа ленге: „И сабота тани ќерди баши о мануш, а на о мануш баши сабота. ²⁸Аѓар, о Манушикано Чхаво тано Господари е саботакоро.“