О Исус паравела штар илјаде манушен

¹Ко одола диве, кога палем кхедингепес бари гужва хем на синелен со те хан, викинѓа Пле ученикон хем ваќерѓа ленге: ²„Жал манге тано баши о народо, соске веќе трин диве тане постојано узо Манде хем нае со те хан. ³Ако мукавален бокхале ко оленгере кхера, ка омалаксинен ко друмо, соске некој олендар але тане дуралдан.“

⁴Хем Олескере учениќа одговоринге Леске: „Котар шај некој те чајљарелен маренцар акате ки пустина?“

⁵Хем пучљален: „Кобор маре иси тумен?“

А ола ваќерге: „Евта.“

⁶Тогаш заповединѓа е народоске те пружиненпес ки пхув. Хем леља о евта маре, заблагодаринѓа хем пхагљален хем делален сине Пле учениконге те чхивенлен, хем ола чхигелен англо народо. ⁷Синелен хем хари мачхе. Хем кога благословинѓален, заповединѓа те чхивенлен хем олен.

⁸Хем хале хем чхалиле, хем ваздинге евта корпе со ачхиле котора. ⁹А сине околу штар илјаде; хем мукљален.

¹⁰Хем одма кхуѓа ко броди Пле учениконцар, хем ало ки околина Далманута.

О фарисеа родена знако

¹¹Хем о фарисеа иклиле хем почминге те препириненпес Олеја, родибаја Олестар знако таро небо, те искушиненле. ¹²А Ов воздивнинѓа Пле духоја хем ваќерѓа: „Соске акава поколение родела знако? Чаче ваќерава туменге, нае те делпес леске знако акале родоске.“ ¹³Хем мукљален палем, кхуѓа ко броди хем накхља тари јавер страна.

¹⁴Хем бистерге те лен маро, а синелен само јек маро пеја ко броди. ¹⁵Хем заповединѓа ленге, ваќерибаја: „Дикхен! Аракхен тумен таро фарисејско квасац хем таро квасац Иродескоро.“

¹⁶Ола палем размислинена сине машкар песте: „Ваќерела аменге соске нане амен маро!“

¹⁷А о Исус кога халило одова, ваќерѓа ленге: „Соске мислинена дека нае тумен маро? Панда ли на хајљовена хем на сватинена? Барало ли тано тумаро срце? ¹⁸Јајкха иси тумен, а на дикхена? Кана иси тумен, а на шунена? ¹⁹Хем на спомнинена ли туменге, кога пхагљум о панџ маре ко панџ илјаде, кобор корпе пхерде залагонцар ваздинген?“

Ваќерге Леске: „Дешудуј.“

²⁰„Кога пхагљум евта маре ко штар илјаде, кобор корпе пхерде залагонцар ваздинген?“

Ваќерге: „Евта.“

²¹Хем ваќерѓа ленге: „Панда ли на хајљовена?“

О Исус сасќарела е короле ки Витсаида

²²Хем але ки Витсаида. Хем анге Леске јек короло хем молиненале сине те допринеле. ²³Ов астарѓа е короле таро вас, икаѓале аври таро гав хем чхунгарѓа ко јајкха леске; чхиѓа Пле васта ки лесте хем пучљале: „Дикхеја ли нешто?“

²⁴Ваздинѓа пе јајкха хем ваќерѓа: „Дикхава мануша сар џана, дикхавален сар кашта.“

²⁵Пало одова палем чхиѓа Пле васта ко олескере јајкха, хем дикхља хем састило, хем дикхела сине са јасно. ²⁶Хем бичхаѓале ко олескоро кхер, ваќерибаја: „Ма кхув ко гав, хем никаске ма ваќер!“

О Исус ваќерела Пло мериба хем о воскресение

²⁷Хем иклило о Исус, Пле учениконцар, ко гава ки Кесарија Филипова; а друмалдан пучелален сине Пле ученикон, ваќерибаја ленге: „Со ваќерена о мануша, Кој Сијум Ме?“

²⁸Ола ваќерге Леске: „О Јован Крстител, јавера ваќерена о Илија; а трета – дека сијан јек таро пророќа.“

²⁹Ама Ов пучљален: „А тумен баши Касте рачунинена Ман?“

О Петар ко одговор ваќерѓа Леске: „Ту сијан о Христос*.“

³⁰Хем забранинѓа ленге никаске те на ваќерен баши Леске.

³¹Хем почминѓа те учинелен дека о Манушикано Чхаво требела те цидел бут хем те овел отфрлимо таро старешине, о првосвештениќа хем о книжниќа; дека ка мударенле хем дека пало трин диве ка воскреснинел. ³²Хем одова ќерела сине лафи отворено. А о Петар лељале насамо хем почминѓа те укоринеле.

³³Ама Ов иранѓапес дикхља Пле ученикон, укоринѓа е Петре хем ваќерѓа: „Џа туке Мандар, сатано, соске ту на мислинеја баши окова сој тано Девлескоро, него баши окова сој тано манушикано.“

³⁴Хем повикујнѓа е народон, заедно Пле учениконцар хем ваќерѓа ленге: „Кој мангела те авел пали Манде, нека одречинелпес пестар хем нека ваздел пло крсто хем нека џал пали Манде. ³⁵Соске, кој мангела те спасинел пли душа, ка нашавела; а кој ка нашавел пли душа баши Манге хем о Евангелие, ка спасинела.

³⁶Соске, сој корисно тано е манушеске, ако добинела цело свето, а пли душа нашавелала! ³⁷Соске, со шај о мануш те дел ки замена баши пли душа? ³⁸Соске, кој лаџала Мандар хем таро Мле лафиа ко акава грешно родо кој ќерела прељуба, хем о Манушикано Чхаво ка лаџал олестар, кога ка авел ки слава Пле Дадескири, е свето ангеленцар.“

*Стихо 29: О Христос ко грчки значинела Месија, или Помазанико.