1Тогаш о фарисеа хем о книжниќа, таро Ерусалим, але ко Исус хем ваќерге Леске: 2„Соске Те учениќа пхагена о обичај е пхуренгоро? Соске на тховена пе васта, кога хана маро.“
3А Ов ко одговор ваќерѓа ленге: „Соске хем туменда пхагена е Девлескири заповед, баши тумаро обичај? 4Соске о Девел ваќерѓа: ‘Поштојн те даде хем те даја,’ хем ‘Кој лошно ваќерела пе дадеске или пе дајаке, те казнинелпес мерибаја;’ 5а тумен ваќерена: ‘кој ка ваќерел пе дадеске или пе дајаке: Одова солеја би шај те користине мандар, подаримој тано е Девлеске,’ 6ов на требела те дел пе дадеске или пе дајаке; хем аѓар чхинаген е Девлескоро лафи баши тумаро обичај. 7Лицемејра! Шукар о Исаија пророкујнела сине баши туменге, ваќерибаја:
8‘Акава народо поштојнела Ман мујеја,
а оленгоро срце тано дур Мандар.
9Ама ко чучо поклониненапес Манге,
сикљона науке, сој тане манушикане заповедиа.’“
10Хем повикујнѓа е народон хем ваќерѓа ленге: „Шунен хем хајљовен! 11На одова, со кхувела ко муј онечистинела е мануше. Него окова со икљовела таро муј, одова онечистинела е мануше.“
12Тогаш о учениќа приближисалиле Леске хем ваќерге: „Џанеја ли, дека о фарисеа соблазнингепес кога шунге одова лафи?“
13А Ов одговоринѓа хем ваќерѓа: „Секова садимо, со на садинѓале Мло небесно Дат, ка овел откорнимо. 14Мукенлен. Олај тане короле водачиа е короленгере; а ако короло водинела короле, солдуј ка перен ки дупка.“
15А о Петар одговоринѓа хем ваќерѓа Леске: „Објаснин аменге и парабола.“
16А о Исус ваќерѓа ленге: „Хем туменда ли панда сијен бизо те хајљовен? 17На хајљовена ли дека са со кхувела ко муј џала ко воги хем изфрделапе авријал? 18А окова, со икљовела таро муј, икљола таро срце, хем одова онечистинела е мануше. 19Соске таро срце икљовена: билачхе мисле, убиство, прељуба, блудства, чориба, ховавне сведоштва, хуле. 20Одола буќај тане кој онечистинена е мануше. А о хајбе битховде вастенцар на онечистинела е мануше.“
21Хем откога иклило одотхар, о Исус повлечинѓапе ко краја ко Тир хем Сидон. 22Хем еќе, џувли Хананејка, иклили таро окола краја хем викинѓа ки Лесте, ваќерибаја: „Смилујн Тут манге, Господар, Чхаво Давидескоро! Мли чхај тани билачхе опседними таро демони.“
23Ама Ов на одговоринѓа лаке ни лафи. Хем приближиненапес сине Леске, Олескере учениќа молиненајнеле, ваќерибаја: „Мукла, соске викинела пали аменде.“
24Ама Ов одговоринѓа хем ваќерѓа: „Ме на сијум бичхавдо, освен ко нашавде бакхре ко кхер ко израелско.“
25Ој али палем хем поклонинелапес Леске, ваќерибаја: „Господар, поможин ман!“
26А Ов одговоринѓа хем ваќерѓа: „Нае тано шукар те лелпес о маро е чхавенгоро хем те фрделпес е џуќеленге.“
27Ама ој ваќерѓа: „Оја, Господар, ама чак хем о џуќела хана таро трошке, со перена тари софра оленгере господаренгири.“
28Тогаш о Исус одговоринѓа хем ваќерѓа: „О, ромније, бари тани тли вера: нека овел туке пали тли желба.“ Хем лакири чхај сине исцелими таро одова сaати.
29Хем откога гело песке одотхаре, о Исус ало узо море Галилејско, уклило ки гора хем бешља одотхе. 30Хем але ки Лесте баро народо, кој синелен пеја: банге, короле, лалоре, сакатиа хем бут јавера, хем чхигелен англо е Исусескере пре, хем Ов сасќарѓален, 31аѓар со о народо чудингепе сар дикхена о лалоре те ќерен лафи, о сакатиа састе, о банге те пхирен хем о короле те дикхен; хем прославинге е Девле о израелско.
32А о Исус повикујнѓа Пле ученикон ки Песте, хем ваќерѓа: „Пхердо сијум ки жал баши о народо, соске веќе трин диве ачхиле Манцар хем наелен со те хан; а на мангава те мукавлен бокхале, за да ма те чхинѓовен ко друмо.“
33Хем о учениќа Олескере ваќерге Леске: „Котар аменге ки пустина добокхар маро, за да те парава добокхар баро народо?“
34Хем о Исус ваќерѓа ленге: „Кобор маре иси тумен?“ Ола ваќерге: “Евта хем некобор мачхе.“
35Хем заповединѓа е народоске те бешен ки пхув; 36леља о евта маре хем о мачхе, благодаринѓа хем пхагљален; хем денѓа е учениконге, а о учениќа е народоске.
37Хем сарине хале хем чалиле; хем ваздинге со ачхило таро котора, евта корпе пхерде. 38А одола, кој хале, сине штар илјаде мурша, освен о џувља хем о чхаве.
39Хем штом мукљален е народон, кхуѓа ко броди, хем ало ко предејља ки Магдала.