1Ту кој бешеја те гараве тут телал ко покрив е Најбарескоро, со одморинеја тут тели сенка таро Семоќно Кој иќерела са,
2ваќер Леске е Господареске: „Ту Кој сијан мо Тхан е гарајбаскоро! Мли Тврдина! Мо Девел, ки Касте надинава ман!“
3Соске Ов ка ослободинел тут тари стапица е ловџијаскири, тари чума со мангела те уништинел тут.
4Ка аракхел тут Пле пакенцар, ка гараве тут телал Олескере пака. Олескоро чачипа тано штити хем аракхела тут!
5Нае те дара тари е раќакири дар, ниту тари стрелка со летинела дивеја,
6ни тари чума со гаравелапе чојрале таро каранлуко, ни тари зараза со уништинела пусто ќерела палоручко.
7Хем нека перен илјада уза туте, деш илјаде џи ки тли десница, ама уза туте нане те авел паше.
8Само со ка дикхе те јајкхаја, веќе ка дикхе и плата е грешниконгири.
9Соске о Господари тано тло тхан коте со гаравеја тут, избиринѓан е Најбаре, коте ка беше те аракхел тут.
10Нае те аракхел тут билачхипе, и невоља нае те авел паше џи ко тло шатори.
11Соске ка заповединел Пле ангеленге, те аракхен тут ко са тле друмиа.
12Ка ингарен тут ко васта за да те на сопнине тут ко бар.
13Те преја ка газине лави хем отровно сап, ка газинелен е тикне лаве хем е сапе.
14„Ка избавинавле соске мангела Ман, ка аракхавле соске пенџарела Мо анав.
15Ка викинел Ман, а Ме ка шунавле, олеја ка овав ки невоља, ка спасинавле хем ка прославинавле.
16Ка чајљаравле буте дивенцар, ка сикавав леске Мо спасение.