¹Palo odova, džala sine ko diza hem ko gava, te propovedinel hem vakjerel e Devleskoro Carstvo. A Oleja sine o Dešuduj Džene, ²hem nesave džuvlja, koj sine saskjarde taro bilačhe duhia hem nasvalipa: i Marija, vakjerdi Magdalena, kolatar sine iklile evta demojna; ³hem i Joana i romni e Irodeskere službenikoskiri o Huza; i Suzana hem but javera džuvlja, koj pomožinenalen sine odova so isilen te den taro po imot.

Parabole

⁴Otkoga khedingjape bari gužva hem koga o manuša taro sa o diza ale ki Leste, vakjergja lenge ki parabola: ⁵„Iklilo o sejači te sejnel seme. Hem dži kote sejnela sine – disave pele uzo drumo, hem gazingelen; hem o nebesna čiriklja halelen.

⁶Javera pak pele ko bar, niknonge hem šukile, soske na sine sapano.

⁷Javera pele maškar o kare hem o kare – barile olencar – zagušingelen.

⁸A javera pele ki šukar phuv, niknonge hem ange šelkratno plodi.“

Koga vakjergja odova, vikingja: „Kas isi kana te šunel neka šunel!“

⁹A Oleskere učenikja pučlele, so značinela akaja parabola?

¹⁰Ov pak vakjergja lenge: „Tumenge tano dendo te džanen o tajne taro e Devleskoro Carstvo; a e javerenge delape ko parabole, agjar so:

¹¹A akaja parabola značinela: O seme tano e Devleskoro Slovo. ¹²Okola uzo drumo – ola šunge; palo odova avela o beng hem lelale lendar o Slovo taro olengere srcia, za da te na poverujnen hem te na spasinenpes.

¹³Ko bar tane odola, koj – štom šunena – radosteja priminenale o Slovo, ama ni ola naelen koreno; verujnena nesavo vreme, ama perena ko vreme ko iskušenia.

¹⁴Okola koj pele maškar o kare, olaj tale adala, koj šunge hem koga džana peske zagušinenalen o sekiracije, o barvalipa, hem e životoskoro zadovolstvo, hem na anena zrelo plodi.

¹⁵A okova ki šukar phuv – odolaj tale okola, koj ka šunen o Slovo, arakhenale ko šukar hem čisto srce hem anena plodi ko trpenie.

¹⁶Nikoj – koj thargja momoli – na učharelala čareja, nitu čhivelala telo kreveti, nego čhivelala ki jek lampa momolake, za da te svetinel okolenge koj khuvena. ¹⁷Soske nae ništo tajno, so nae te ovel javno; nitu garavdo, so nae te hajljovelpe hem te ikljol ki videlina.

¹⁸Hem agjar, pazinen sar šunena! Soske, kas isi, ka delpe leske; kas nae, ka lelpe lestar hem okova, so mislinela deka isile.“

¹⁹A i daj Leskiri hem o phrajlja ale ki Leste, ama našti sine te aven popaše Leste baši i gužva. ²⁰Hem nekoj javingja Leske: „Ti daj hem te phrajlja tergjovena avrijal hem mangena te dikhen tut.“

²¹A Ov odgovoringja lenge hem vakjergja: „Mi daj hem Me phrajlja tane okola, koj šunenale e Devleskoro Slovo hem ispolninenale.“

O Isus smirinela i bura ko pani

²²A jek dive, Ov khugja ko brodi Pe učenikoncar hem vakjergja lenge: „Te nakha tari javer strana taro ezero!“ Hem gele.

²³A Ov zasukja dži kote džana sine brodeja. Togaš upro ezero mukljape bura hem o brodi pherdilo pajneja, hem sine ki but phari situacija. ²⁴Hem ale hem vazdingele taro sojbe, vakjeribaja: „Učitele, učitele! Meraja!“

A Ov uštilo, zapovedingja e bavlalake hem baši o brania hem smiringepe, pa ulo tišina. ²⁵A olenge vakjergja: „Kaj tani tumari vera?“

A ola darandile hem čudingepe, vakjerge jek jekeske: „Koj tano Akava, Koj zapovedinela e bavlalenge hem e pajneske, hem pokorinenape Leske?“

O Isus iscelinela manuše tari Gadara opsednimo taro demojnja

²⁶Hem gele brodeja dži ko Gadarinsko krajo, karši Galileja. ²⁷A koga iklilo taro brodi ki phuv, arakhljale jek manuš tari diz, koj sinele bilačhe duhia, hem but vreme na phiravela sine šeja, nitu živinela sine ko kher, nego ko grobia.

²⁸Koga dikhlja e Isuse, vikingja, pelo angli Leste, hem vakjergja but glasno: „So mangeja mandar, Isuse, Čhavo e Najbare Devleskoro? Molinava Tut, ma mučin man!“ ²⁹Soske sine zapovedingja e nečisto duhoske te ikljol taro manuš, kas so opsedningjale odamna, agjar so phandenajnele ko sindžira hem ikjerenajnele ko sastrna, hem arakhenale sine, ama ov čhinela sine o sindžira hem o demoni terinelale sine te džal ki pustina.

³⁰O Isus pučljale: „Sar tano to anav?“

Ov pak vakjergja: „Legion“, soske but demojna khuge ki leste. ³¹Hem zamolingele te na naredinel lenge te džan ki bezdna.

³²A odothe ko rido, sine baro stado taro bale so hana sine. Hem o demojna zamolingele te mukelen te khuven ko bale, hem mukljalen.

³³Hem otkoga iklile o demojna taro manuš, khuge ko bale; hem o bale muklepe taro brego ko ezero hem taslile.

³⁴A koga dikhle o manuša so arakhena sine e balen so ulo, našle hem šujnakjerge baši odova ki diz hem ko gava. ³⁵O manuša pak iklile te dikhen so ulo, pa ale ko Isus hem arakhlele e manuše, kastar iklile o nečista duhia, sar bešela uza e Isuseske ko pre, uravdo hem gogjaver, hem darandile. ³⁶A odola, koj dikhle odova, vakjerge sar sine spasimo o manuš so sinele demojna.

³⁷Hem celo narodo tari Gadarinsko okolina zamolingele te džal peske olendar, soske astargjalen bari dar. Ov pak khugja ko brodi hem irangjape.

³⁸A o manuš, kastar so iklile o demojna, molinelale sine te ačhol Oleja; ama mukljale, vakjeribaja: ³⁹„Iran tut ko to kher hem vakjer so kjergja tuke o Devel!“ Hem gelo peske šujnakjergja ki celo diz so kjergja leske o Isus.

O voskresenie taro e Jaireskiri čhaj hem o saskjariba e romnja so sinela krvarenje

⁴⁰A koga irangjape o Isus, o narodo primingjale, soske sarine adžikjerenale sine. ⁴¹Hem ekje, alo manuš, ko anav Jair, koj sine upraviteli ki sinagoga, hem pelo anglo e Isuseskere pre hem zamolingjale te khuvel oleske ko kher, ⁴²soske sinele samo jek čhaj, negde dešuduje beršengiri, hem oj sine ko meriba.

Hem koga džala sine, o narodo gurinelape sine okolu Leste. ⁴³A jek romni, koja cidela sine dešuduj berš taro krvarenje, hem koja trošingjale sa plo imajne palo doktojra, a ni jek našti sine te saskjarela, ⁴⁴ali Leske palaldan hem dopringjale taro kraja tari Oleskiri nametka, hem odma čhinagja latar olakoro krvariba.

⁴⁵A o Isus vakjergja: „Koj dopringjape ki Mande?“

A koga sarine odbinge vakjerge „Me na“, o Petar vakjergja: „Učitele, but narodo gurinela Tut hem mečinela Tut.“

⁴⁶O Isus palem vakjergja: „Nekoj dopringjape ki Mande, soske osetingjum deka sila iklili Mandar.“

⁴⁷A štom i romni dikhlja deka našti te garavelpe, iklili tresindor, peli ko kočia angli Leste hem vakjergja anglo sa o narodo, soske dopringjape ki Leste hem sar sastili odma.

⁴⁸A Ov vakjergja lake: „Mi čhaj, ti vera spasingja tut; dža tuke ko mir!“

⁴⁹Dži kote Ov panda kjerela sine lafi, alo nekoj taro kher e upraviteleskoro hem vakjergja: „Ti čhaj muli, ma mučinle poviše e Učitele!“

⁵⁰Štom o Isus šungja, vakjergja leske: „Ma dara! Samo verujn hem ka ovel spasimi.“

⁵¹A koga alo ko kher, na muklja nikas te khuven Oleja, osven e Petre, o Jovan, hem o Jakov, hem e dade hem e daja e čhajakere. ⁵²Sarine rovena sine hem tugujnena pali late. Ov pak vakjergja lenge: „Ma roven, soske nae tani muli, nego sovela!“ ⁵³Hem asana sine Leske, soske džanena deka tani muli.

⁵⁴A Ov astargja lakoro vas hem vikingja: „Čhaje, ušti!“ ⁵⁵Hem olake irangjape olakoro duho, hem uštili odma, hem Ov naredingja te denla te hal. ⁵⁶Olakiri daj hem o dat čudingepe, a Ov zapovedingja lenge nikaske te na vakjeren baši odova so ulo.