O Isus bičhalela e Dešuduje Dženen te propovedinen

¹Hem vikingjalen e Dešuduje Dženen hem dengjalen sila hem vlast, upro sa o nečista duhia hem te saskjaren taro nasvalipa. ²Hem bičhagjalen te propovedinenle e Devleskoro Carstvo hem te saskjaren e nasvalen. ³Hem vakjergja lenge: „Ma len tumencar ništo ko drumo: ni kaš, ni torba, ni maro, ni pare! Nitu te ovel tumen po duj šeja. ⁴Hem ko savo kher da te khuven, ačhoven hem odothare ciden. ⁵Hem ako nekoj na priminela tumen, ko iklojbe tari olengiri diz, tresinenla i prašina taro tumare pre, baši svedoštvo protiv olende!“

⁶Togaš gele, hem džana sine ko gava, propovedibaja o Evangelie hem saskjarena sine segde.

⁷A o vladeteli o Irod šungja baši o sa so ovela hem sine ki bari buna, soske nekoj vakjerena sine deka o Jovan voskresningja taro mule; ⁸o javera deka pojavingjape o Ilija; o trita palem deka uštilo jek taro purane prorokja.

⁹O Irod vakjergja: „E Jovaneskoro me čhingjum o šero, ama koj tano akava baši kaske šunava akala bukja?“ Hem rodela sine te dikhele.

O Isus paravela e narodo

¹⁰A koga irangepe o apostojlja, vakjerge Leske sa so kjerge. Hem leljalen Peja hem cidingjape ki strana lencar karši i diz vakjerdi Vitsaida. ¹¹Ama štom o narodo šunge baši odova, gele pali Leste. Hem Ov primingjalen hem vakjerela sine lenge baši e Devleskoro Carstvo hem saskjarela sine okolen, kas sine potreba baši te saskjoven.

¹²A koga o dive počmingja te rakjol, o Dešuduj Džene ale hem vakjerge Leske: „Muk e narodo te džan ko paše gava hem khera, baši sojbaske hem hajbaske, soske akate sijem ko pusto than!“

¹³Ov pak vakjergja lenge: „Denlen tumen te han!“

A ola vakjerge: „Nane amen poviše taro pandž mare hem duj mačhe; osven amen te dža hem te kina hajbaske baši sa akava narodo!“ ¹⁴Soske sine okolu pandž iljade murša.

Hem vakjergja lenge Pe učenikonge: „Bešakjerlen ko kupe po pinda!“ ¹⁵Hem agjar kjerge bešakjergelen sarinen.

¹⁶Ov lelja o pandž mare hem o duj mačhe, dikhlja ko nebo; blagoslovingja hem phagljalen hem delalen sine e učenikonge za da te čhivenlen anglo narodo.

¹⁷Hem sarine hale hem čalile, hem vazdinge odova so ačhilo taro kotora – dešuduj korpe.

O Isus vakjerela angleder Plo meriba hem o voskresenie

¹⁸Hem koga jek puti molinelape sine korkori, a o učenikja sine Oleja, pučljalen: „So vakjerela o narodo, Koj sijum Me?“

¹⁹Ola pak odgovoringe: „Jek vakjerena o Jovan Krstitel, javera – o Ilija, a trita – deka voskresningja nekoj taro purane prorokja.“

²⁰Togaš vakjergja lenge: „A tumen so vakjerena, Koj sijum Me?“

O Petar odgovoringja: „O Hristos e Devleskoro!“

²¹A Ov oštro zapovedingja lenge, nikaske te na vakjeren odova; ²²vakjergja lenge deka o Manušikano Čhavo trebela te cidel but; te ovel otfrlimo taro starešine, o glavna sveštenikja, hem knižnikja, te ovel mudardo hem te voskresninel ko trito dive.

²³Hem sarinenge vakjerela sine: „Ako nekoj mangela te džal pali Mande, neka odrečinelpes pestar hem neka lel plo krsto sekova dive, hem neka sledinel Man! ²⁴Soske, koj mangela te spasinel pli duša – ka našavela; a koj našavela pli duša baši Mange, ov ka spasinela.

²⁵Soske, savi korist isi e manuše ako dobinela celo sveto, a korkori pes našavela ili upropastinela? ²⁶Soske, koj ladžala Mandar hem taro Mle lafia, hem o Manušikano Čhavo ka ladžal olestar, koga ka avel ki Pli slava, hem ki slava e Dadeskiri hem e sveta angelengiri. ²⁷Hem čače vakjerava tumenge, isi nekoj maškar akala, so tergjovena akate, koj nae te ukusinen o meriba, dži kote na dikhena e Devleskoro Carstvo.“

O Isus izmeninela Po muj hem Pe šeja

²⁸A negde okolu ovto dive palo akala lafia, leljalen Peja e Petare, e Jovane, hem e Jakove hem uklilo ki gora te molinelpe. ²⁹Hem dži kote molinelape sine Oleskoro muj izmeningjape, a o šeja ule Leskere parne hem sjajnena sine. ³⁰Hem ekje, duj manuša kjerena sine lafi Oleja; odova sine o Mojsej hem o Ilija, ³¹kola javingepe ki slava hem vakjerena sine baši Oleskoro meribe, so trebela sine te ovel ko Erusalim.

³²A but hor sojba lelja e Petre hem oleskere amalen. A koga uštile, dikhle Oleskiri slava hem e duje muršen, koj tergjovena sine Oleja. ³³A koga ola džana peske sine Olestar – o Petar vakjergja e Isuseske: „Učitele, šukari tano te ova akate; ka kjera trin šatojra: jek baši Tuke, jek baši o Mojsej, jek baši o Ilija“ – na džanela sine so kjerela lafi.

³⁴Hem dži kote Ov panda vakjerela sine odova, alo oblako hem učhargjalen hem darandile, koga arakhlisalile ko oblako. ³⁵A taro oblako alo glaso, koj vakjerela sine: „Akavaj tano Mlo Čhavo, Mlo Izbirimo! Šunenle Le!“

³⁶Koga o glaso ačhilo, o Isus arakhlisalilo Korkori. Ola pak kjutinena sine hem nikaske ništo na vakjerena sine ko odola dive, baši odova so dikhle.

O Isus saskjarela e čhave astardo taro demoni

³⁷A o javer dive, koga hulena sine tari gora, bari gužva arakhljale. ³⁸Hem ekje, jek manuš taro narodo vikingja: „Učitele, molinava Tut, dik ko mlo čhavo, soske tano mange edinco! ³⁹Ekje, o duho astarelale hem ov vikinela taro jek puti, tresinelale agjar, so ikavela pena, but maltretirinelale, edvaj džala peske olestar. ⁴⁰Hem zamolingjum Tle učenikon, za da te paldenle, ama našti sine.“

⁴¹O Isus pak odgovoringja hem vakjergja: „O, rodo neverno hem rumimo, dži koga ka ovav tumencar hem dži koga ka trpinav tumen? Anale tle čhave akate!“

⁴²Hem dži kote avela sine Leste o čhavo, o duho frdingjale ki phuv hem počmingja te tresinele; ama o Isus naredingja hem paldingjale e nečisto duho hem e čhave saskjargja hem dengjale e dadeske.

⁴³Hem sarine čudingepe baši e Devleskoro baripe. Hem dži kote sarine čudinenape sine baši sa odova so kjergja, Ov vakjergja Pe učenikonge: ⁴⁴„Šunen šukare akala lafia ko tumare kana: o Manušikano Čhavo ka ovel predajmo e manušenge ko vasta!“ ⁴⁵Ama ola na halilele odova lafi, soske sine garavdo lendar, za da te na hajljoven, a darana sine te pučenle baši akava lafi.

Koj tano najbaro e Devleske ko jajkha?

⁴⁶Hem ali lenge misla – koj olendar ka ovel pobaro? ⁴⁷A o Isus džanlja i misla taro lengere srcia, lelja jeke čhave hem čhigjale uzi Peste, ⁴⁸hem vakjergja lenge: „Koj priminela akale čhave ko Mlo anav – Man priminelama. A koj priminelama Man, priminela Okole, Koj bičhagjama Man; soske, koj tano najtikno maškar sarinende tumende, ovi tano baro.“

⁴⁹O Jovan vakjergja: „Učitele, dikhlem jeke, koj paldela nečista duhia ko Tlo anav, hem zabraningem leske, soske na avela amencar.“

⁵⁰A o Isus pak vakjergja leske: „Ma braninenle – soske, koj nae tano protiv tumende – ovi tano tumencar.“

O Isus cidela ko drumo ko Erusalim

⁵¹A koga ale paše o dive baši Oleskoro vazdiba ko nebo, Ov odlučingja te cidel ko drumo ko Erusalim; ⁵²hem bičhagja manušen haberdžije angleder Leste, ola gele hem khuge ko jek samarijansko gav – te spreminen than baši Leske. ⁵³Ama na primingele, soske Ov džala sine ko Erusalim.

⁵⁴Koga dikhle odova o učenikja, o Jakov hem o Jovan vakjerge: „Gospodar, mangeja li te zapovedina te hulel jag taro nebo hem te uništinelen, sar so kjergja hem o Ilija?“

⁵⁵A Ov irangjape ki lende hem irangja lenge oštro vakjeribaja: „Tumen na džanena taro savo duho sijen; ⁵⁶soske o Manušikano Čhavo na alo te uništinel o manušikane duše, ama te spasinelen.“ Hem gele ko javer gav.

Angleder o sa te sledina e Isuse

⁵⁷Hem dži kote džana sine ko drumo, jek vakjergja Leske: „Ka sledinav Tut kote hem da te dža.“

⁵⁸O Isus pak vakjergja leske: „E lisicen isilen than kaj te pašljoven hem o nebesna čiriklja isilen juve, a e Manušikane Čhave naele kote te dajandinel Po šero.“

⁵⁹A e javereske vakjergja: „Phir palo Mande!“

Ama ov vakjergja: „Gospodar, dozvolin mange najangleder te džav te parunav me dade.“

⁶⁰ O Isus vakjergja leske: „Muk e mulen te parunen pumare mulen. A tu dža hem propovedinle e Devleskoro Carstvo!“

⁶¹Vakjergja hem o javer: „Me ka sledinav Tut, Gospodar, ama dozvolin mange prvo te resav man mle kherutnencar!“

⁶²O Isus pak vakjergja leske: „Nikoj, koj so čhigja po vas ko ralo baši randibaske ki niva, a dikhela palal, nae tano dostojno baši e Devleskoro Carstvo.“