O Isus vakjerela baši o Hrami, so ka rušinelpe

¹Hem koga ikljola sine taro Hrami, jek taro Oleskere učenikja vakjergja Leske: „Učitele! Dik – save bara hem savi zgrada!“

²A o Isus vakjergja leske: „Dikheja li akala bare zgrade? Nae te ačhol bar upro bar, so nae te ovel rušimo.“

³Hem koga bešela sine ki Maslinova Gora, karši o Hrami, o Petar hem o Jakov hem o Jovan hem o Andrej pučlele nasamo: ⁴„Vakjer amenge koga ka ovel odova, hem savoj tano o znako, koga sa odova ka ispolninelpes?“

⁵A o Isus počmingja te vakjerel lenge: „Pazinen tumen nekoj te na hovavel tumen! ⁶But džene ka aven ko Mlo anav hem ka vakjeren: ‘Me sijum’ – hem ka hovaven bute dženen. ⁷Koga ka šunen baši vojne hem glasia baši vojne, ma daran! Soske odova trebela te ovel, ama panda nae tano o krajo; ⁸soske ka vazdelpes narodo protiv narodo hem carstvo protiv carstvo; ka ovel zemjotresia ko razna thana; ka ovel bokhalipe – odovaj tano početok e cidibaskoro.

⁹Ama tumen, arakhen tumen! Ka predajnen tumen e sudonge hem ka maren tumen ko sinagoge; hem anglo upravnikja hem o cajra ka tergjoven baši Mange, olenge baši svedoštvo. ¹⁰Najangleder trebela te ovel lenge propovedimo o Evangelie baši sa o narodia. ¹¹A koga ka ingaren tumen hem predajnena tumen, ma sekirinen tumen angleder so ka vakjeren; nego so ka ovel tumenge dendo ko odova saati, kjeren lafi odova; soske nae te kjeren lafi tumen, nego o Sveti Duh.

¹²Hem o phral e phrale ka predajnel ko meribe, hem o dat pe evljade. Hem o čhave ka oven protiv o roditejlja hem ka mudarenlen. ¹³Hem sarine ka mrzinen tumen baši Mange, a koj pretrpinela dži ko krajo, ov ka spasinelpes.

¹⁴A koga ka dikhen deka ‘o odvratnost e zapustibaskoro,’ sar so vakjergja o prorok Daniel, te tergjol, kote so na trebela“ – koj čitinela, neka hajljol! – „togaš okola, koj tale ki Judeja, neka našen ko gore! ¹⁵Koj tano ko pokriv, neka ma te hulel hem ma te khuvel te lel nešto taro plo kher; ¹⁶a koj tano ko pole, neka ma te iranelpes te lel pli nametka.

¹⁷Teško olenge e khamne džuvlenge hem e doilkenge ko odola dive! ¹⁸Molinen tumen, odova te na ovel ko jeven. ¹⁹Soske ko odola dive ka ovel nevolja savi na sine taro početok taro e Devleskoro sozdavanje pa dži akana, hem nae te ovel. ²⁰Hem ako o Gospodari na skratingja sine odola dive, ne bi spasingjovel sine ni jek manuš: ama baši o izbirime, koj izbiringjalen, skratingja o dive.

²¹Hem ako nekoj vakjerela tumenge togaš: ‘Ekje akate tano o Hristos! Ekje odori!’ ma verujnen; ²²soske ka pojavinenpes hovavne hristosia hem hovavne prorokja, hem ka sikaven znakja hem čudia, za da te hovaven e izbirimen, akoj tano možno. ²³A tumen pazinen! Ekje, vakjergjum tumenge sa angleder!

O ajbe e Manušikane Čhaveskoro

²⁴Ko odola dive posle odola nevolje –

o kham ka temningjovel
hem i mesečina nae te del pli svetlina,
²⁵o čerejna ka peren taro nebo
hem o nebesna sile ka tresinenpe.

²⁶Hem togaš ka dikhenle e Manušikane Čhave sar avela taro oblakja, bare silaja hem slavaja. ²⁷Hem togaš, Ov ka bičhavel Ple angelen hem ka khedelen Ple izbirimen taro štar bavlala, taro krajo e phuvjakoro dži ko krajo e neboskoro.

²⁸A tari smokva sikljoven i prikazna: koga olakiri granka kovlili hem mukela listia, džanena deka o nilaj tano paše. ²⁹Agjar hem tumen, koga ka dikhen deka ovela akava, džanen deka tano paše – anglo vudar. ³⁰Čače vakjerava tumenge, akava pokolenie nae te nakhel, dži kote sa akava na ovela. ³¹O nebo hem i phuv ka nakhel, ama Mle lafia nae te nakhen.

³²A baši odova dive hem saati, nikoj na džanela: ni o angejlja ko nebo, nitu o Čhavo, a samo o Dat. ³³Pazinen, oven spremna! Soske na džanena, koga ka ovel o vreme!

³⁴Sar manuš, koj – cidindor ko drumo - muklja po kher, hem ovlastingja pe slugen, sekaske odredingja oleskiri buti, a e vratareske naredingja te pazinel. ³⁵Hem agjar, oven džangavde, soske, na džanena koga ka avel o gospodari e khereskoro: rakjakoro li ili ekvaš i rat, ili koga o bašne ka bašen, ili sabaleskoro, ³⁶za da ma te avel taro jek puti te arakhel tumen zasute. ³⁷A so vakjerava tumenge, sarinenge vakjerava: oven spremna!“