O Isus iscelinela taro demojna

¹Hem ale tari javer strana e moreskiri, ko Gadarinsko krajo, ²hem koga iklilo taro brodi, odma alo angli Leste taro grobia manuš nečisto duhoja. ³Ov živinela sine ko grobia; nikoj našti sine vekje ni sindžirencar te phandele, ⁴soske but puti phandenale sine sindžirencar hem čhige leske sastrna, ama ov sekova puti čhinela sine o sindžira, hem phagela sine o sastrna. Nikoj našti sine te skrotinele. ⁵Hem stalno, i rat hem o dive, sine ko grobia hem ko ridia, vikibaja hem khujbajape korkori pes barencar.

⁶Hem koga dikhljale e Isuse duraldan, prastandilo, pelo ničkum anglo Leste, ⁷hem vikingja silno glasoja: „So isitu Tut mancar, Isuse, Čhavo e Sevišno Devleskoro? Dava Tut sovli ko Devel, ma mučin man!“ ⁸Soske vakjergja leske: „Ikljov taro manuš, nečisto duho!“

⁹Hem pučljale: „Sar tano to anav?“

Hem vakjergja Leske: „Mo anav tano Legion, soske sijem but.“

¹⁰Hem molinelale sine but te na paldelen taro odova krajo.

¹¹A odothe, ko rido, hana sine baro stado bale. ¹²Hem zamolingele sa o demojna, vakjeribaja: „Bičhal amen ko bale, te khuva ki lende.“

¹³Hem dozvolingja lenge, hem o nečisto duhia iklile, hem khuge ko bale, hem o stado – okolu duj iljade – muklepes taro brego ko more, hem tasavdile ko more.

¹⁴A okola, koj arakhena sine e balen, našle hem šujnakjerge vakjerge ki diz hem ko gava, hem ale o narodo te dikhen so ulo. ¹⁵Hem koga ale ko Isus hem dikhle e manuše so sine opsednimo taro demojna – ki kaste sine o Legioni – sar bešela uravdo hem gogjaver, darandile.

¹⁶A okola, koj so sine dikhle, vakjerge lenge so ulo e manušeja so sine opsednimo taro demojna, hem o bale. ¹⁷Hem počminge te molinenle te džal peske taro olengoro krajo.

¹⁸A koga khuvela sine ko brodi, odova so sine astardo taro demojna, molinelale sine te ovel Oleja. ¹⁹Ama na odobringja leske, nego vakjergja leske: „Dža khere ke tle, hem vakjer lenge so kjergja tuke o Gospodari hem sar smilujngjapes tuke.“

²⁰Hem gelo hem počmingja te vakjerel ko Desettogradie so kjergja leske o Isus; hem sarine čudinenapes sine.

O Isus vazdela e čhaja taro mule

²¹Hem koga o Isus palem nakhlja e brodeja tari javer strana, but narodo khedingepes ki Leste, a Ov sine uzo more. ²²Hem alo jek taro načalnikja e sinagogakere, ko anav Jair, hem koga dikhljale, pelo angli Oleskere pre. ²³Hem molinelale sine but, vakjeribaja: „Mli čhaj tani meribaja, ava hem čhiv te vasta upro late – za da te ovel spasimi hem te živinel.“

²⁴Hem gelo oleja. Hem but baro narodo džala sine pali Leste hem mečinenale sine.

O saskjariba e džuvlja so sine nasvali

²⁵Hem jek romni, koja cidela sine taro krvotečenie dešuduj berš, ²⁶hem pretrpingja but taro but doktojra hem trošingja celo plo imot, a taro odova na sine nisavo korist, nego ulo lake panda pološno, ²⁷otkoga šungja baši o Isus, ali maškar o narodo, palaldan, hem dopringjape dži ko Oleskere šeja, ²⁸soske vakjerela peske sine: „Ako doprinava man samo hem dži ko Oleskere šeja, ka spasinav man.“ ²⁹Hem odma hem čhinavsalilo o krvotečenie hem oj osetingja ko telo deka tani izlečimi taro bolest.

³⁰A o Isus osetingja odma ki Peste, deka sila iklili taro Olestar, irangjape maškar o narodo hem vakjergja: „Koj dopringjapes dži ko Mle šeja?“

³¹Oleskere učenikja palem vakjerge: „Dikheja deka narodo mečinela Tut, hem vakjereja: ‘Koj dopringjapes dži ki Mande?’“

³²Hem Ov dikhela sine naokolu, za da te dikhel, koj kjergja odova. ³³A i romni, ki dar sine hem tresinela – soske džanela sine so ulo olaja – ali hem peli angli Leste hem vakjergja Leske sa o čačipe.

³⁴A Ov vakjergja lake: „Mi čhaj, tli vera spasingja tut! Dža tuke mireja hem ov sasti tari tli bolest!“

³⁵Dži kote panda lafi kjerela sine, ale taro kher e načalnikostar tari sinagoga hem vakjerge leske: „Ti čhaj muli! Soske mučinejale panda e Učitele?“

³⁶A o Isus, koga šungja o lafi so vakjergele, vakjergja e načalnikoske tari sinagoga: „Ma dara! Samo verujn!“ ³⁷Hem nikaske na dozvolingja te džal Oleja, osven e Petreske, o Jakov hem o Jovan, o phral e Jakoveskoro.

³⁸Hem ale ko kher e načalnikoske; hem dikhlja galama, deka rovena sine hem vikinena but, ³⁹hem koga khugja vakjergja lenge: „Soske vikinena hem rovena? O maksmi nae tano mulo, nego sovela!“ ⁴⁰Hem asandile Leske. A Ov paldingja sarinen avrijal, lelja: e dade e maksmeskere, hem e daja hem okola so sine Oleja, hem khugja othe kote so sine o maksmi.

⁴¹Hem koga astargja e maksme taro vas vakjergja lake: „Talita kum!“ – so značinela „Čhaje, Me vakjerava tuke, ušti!“ ⁴²Hem i čhaj uštili odma hem phirela sine, soske sinela dešuduj berš. Hem odma čudingepes but. ⁴³Hem zapovedingja lenge strogo nikoj te na doznajnel baši odova, hem vakjergja te denla te hal.