1Koga dikhlja but narodo, uklilo ki gora; otkoga bešlja, ale Oleskere učenikja, 2hem koga phragja Po muj, sikavelalen sine, vakjeribaja,
3„Blažena tane o čorole ko duho, soske tano olengoro o carstvo nebesno!
4Blažena tane okola koj tugujnena, soske ola ka oven utešime!
5Blažena tane o krotka, soske ola ka nasledinen i phuv!
6Blažena tane koj bokhale hem žedna baši pravda, soske ola ka čajljoven!
7Blažena tane o milostiva, soske ola ka oven pomilujme!
8Blažena tane o čista ko srce, soske ola ka dikhen e Devle!
9Blažena tane mir so kjerena, soske ola ka oven vakjerde čhave Devleskere!
10Blažena tane okola koj tane gonime baši pravda, soske olengoro tano o carstvo nebesno!
11Blažena sijen koga ka navredinen tumen hem goninen tumen hem vakjerena hovajba protiv tumende, razna bilačhe lafencar, baši Mande. 12Radujnen tumen hem veselinen tumen, soske bari tani tumari nagrada ki nebesa, soske agjar goninena sine e prorokon, kola sine angleder tumende.
13Tumen sijen o lond ki phuv, ama ako o lond ovela bilondalo, soleja ka longjakjerelpes? Vekje naele sila baši ništo osven te ovel frdimo avri hem o manuša te gazinenle.
14Tumen sijen i svetlina e svetoskiri. Diz koja pašljola ko rido, našti te garavelpes; 15nitu tharelapes momoli, za da te čhivelpes teli korpa, nego ki lampa, hem svetinela sarinenge koj tale ko kher. 16Agjar neka svetinel tumari svetlina anglo manuša, za da te dikhen tumare šukar dejlja hem te proslavinen tumare Dade, Koj tano ki nebesa.
17Ma mislinen deka aljum te poništinavlen e Zakone hem e Prorokon! Na aljum te poništinavlen, nego te ispolninavlen. 18Soske čače vakjerava tumenge, dži kote na nakhena o nebo hem i phuv, nitu i najtikni bukva, ni crtička, nae te našagjovel taro Zakoni, dži kote na ovela sa.
19Hem agjar, koj ka rušinel jek taro akala najtikne zapovedia hem agjar sikavela e manušen, ka ovel vakjerdo najtikno ko carstvo nebesno; a koj ikjerelalen hem sikavelalen, ka ovel vakjerdo baro ko carstvo nebesno; 20soske vakjerava tumenge, ako tumari pravednost na nakhavela i pravednost taro knižnikja hem farisea, nae te khuven ko carstvo nebesno.
21Šungen deka sine lenge vakjerdo e puranenge: ‘Ma mudar! A koj ka mudarel, ka ovel krivo anglo sudo.’ 22A Me vakjerava tumenge, deka sekoj, koj delapes ki holi pe phraleske bizo ništo, ka ovel krivo anglo sudo. A koj ka vakjerel pe phraleske, ‘čuče šereskereja,’ ka ovel krivo anglo Vrhovno sudo. A koj ka vakjerele ‘bigogjakereja,’ ka ovel krivo baši ko jagakoro pekol.
23Hem agjar, ako prinesineja tlo dari ko oltari hem spomnineja odori deka to phral isile nešto protiv tuke, 24mukle odori tlo dari anglo oltari, hem dža prvo smirin tut te phraleja, pa togaš ava hem prinesin tlo dari.
25Sikav sigate šukar vojlja ko tlo protivniko, dži kote sijan panda oleja ko drumo, za da ma te predajnel tut o protivniko e sudijaske, a o sudija e služiteleske, pa te frden tut ko phanlipe. 26Čače vakjerava tumenge: nae te ikljove odothare, dži kote na isplatineja hem o posledno denarij.
27Šungen deka sine lenge vakjerdo e puranenge: ‘Ma kjer preljuba!’ 28A Me vakjerava tumenge deka sekoj, koj dikhela ki džuvli želbaja, vekje kjergja preljuba olaja ko plo srce. 29Ako tli desno jak čhivela tut ko grevo te pere, ikala hem frdela tutar; soske tano pošukar te propadinel jek taro člejna, otkolku celo tlo telo te ovel frdimo ko pekol. 30Hem ako tlo desno vas čhivela tut ko grevo te pere, čhinle frdele tutar; soske tano pošukar te propadinel jek taro tle člejna, otkolku celo tlo telo te džal ko pekol.
31Isto agjar sine vakjerdo: ‘Koj ka mukel ple romnja, neka hem dela razvodno lil.’ 32A Me vakjerava tumenge deka sekoj, koj mukela ple romnja, osven baši preljuba, čhivelala te kjerel preljuba, hem koj ženinelapes agjar napuštime džuvljaja, kjerela preljuba.
33Panda šungen, deka sine lenge vakjerdo e puranenge: ‘Ma de sovli hovavne, a ikjerlen anglo Gospodari te sovlja.’ 34A Me vakjerava tumenge: ma den tumen sovli nikako; nitu ko nebo, soske tano e Devleskoro prestol; 35nitu ki phuv, soske tani telal Oleskere prenge; nitu ko Erusalim, soske tani diz e bare Caroskiri. 36Na ka de tut sovli ni ko tlo šero, soske našti nijek bal te kjerela parni ili kali! 37Nego tumaro lafi neka ovel: oja, oja – na, na! Soj tano poviše taro odova, taro bilačho tano.
38Šungen deka sine vakjerdo: ‘Jak jajkhake hem dant dandeske.’ 39A Me palem vakjerava tumenge: ma protivinen tumen e bilačheja; nego ako nekoj khuvela tut ki tli desno čham, iran leske hem i javer. 40Ako nekoj mangela te sudinelpes tuja hem te lel tutar to gad, muk leske hem i nametka. 41Ako nekoj čhivela tut te dža oleja jek kilometar, tu dža duj oleja. 42De okole so rodela tutar, hem ma iran tut okolestar so mangela bordži tutar.
43Šungen deka sine vakjerdo: ‘Mang te paše hem mrzin te dušmane.’ 44A Me vakjerava tumenge: Mangen tumare dušmanen hem molinen tumen baši okola, so goninena tumen; 45za da te oven čhave tumare Dadeskere, Koj tano ki nebesa, Koj kjerela Oleskoro kham te takjarel upro o bilačhe hem upro o šukare, hem dela bršim e pravednonge hem e nepravednonge. 46Soske ako mangena okolen, koj mangena tumen, savi nagrada isi tumen? Zar hem o carinikja na kjerena odova isto? 47Hem ako pozdravinena samo tumare phralen, so pojaver kjerena? Zar na kjerena isto hem o carinikja?
48Hem agjar, oven sovršena, sar soj tano sovršeno tumaro nebesno Dat.“