О Месија кхувела ко Ерусалим

¹Хем кога але паше џи ко Ерусалим хем але ко Витфагија узи Маслинова Гора, тогаш о Исус бичхаѓа дује ученикон, ваќерѓа ленге: ²„Џан ко гав сој тано англо туменде! Одори ка аракхен одма пханли херни хем тикно хер олаја. Пхравенлен хем аненлен Манге! ³Хем ако некој ваќерела туменге нешто, ваќерен леске: ‘Потребно тале е Господареске,’ хем одма ка мукелен.“

⁴А одова уло, за да те исполнинелпес о ваќердо преку о пророко кој ваќерела: ⁵‘Ваќерен лаке е Сионско Чхајаке: „Еќе, тло царо авела узи туте, кротко хем бешела ки херни хем хер – тикно е хернакоро!“’

⁶О учениќа геле хем ќерге, сар со заповединѓа ленге о Исус. ⁷Анге е херна хем е тикне хере, чхиге упро ленде пумаре шеја хем Ов бешља упро ленде.

⁸Повише таро народо буљаќерге пле шеја ко друмо, а јавера чхиненајне гранке таро кашта хем буљаќергелен ко друмо. ⁹А и гужва, која џала сине англо Лесте хем пали Лесте викиненајне, ваќерибаја: „Осана е Давидескере Чхавеске! Благословимо тано кој авела е Господареске ко анав! Осана ко учипа!“

¹⁰Хем кога кхуѓа ко Ерусалим, цело диз ко пре, ваќерена сине: „Кој тано акава?“

¹¹А о народо ваќерена сине: „Акавај тано о Исус, Пророко таро Галилејско Назарет.“

¹²Хем о Исус кхуѓа ко Храми хем палдинѓа саринен, кој кинена хем бикинена ко Храми, па превртинѓа о столице таро менувачиа е сребрениконгере, хем о столице таро продавачиа е гулубенгере, ¹³хем ваќерѓа ленге: „Пишимој тано: ‘Мло Кхер ка овел ваќердо Кхер Молитваке,’ а тумен ќергенле разбојничко пештера.“

¹⁴Хем але Леске короле сакатиа ко Храми, хем сасќарѓален. ¹⁵А кога о првосвештениќа хем о книжниќа дикхле о чудиа со ќерѓален, хем о чхаве, кој викинена сине ко Храми: „Осана е Давидескере Чхавеске!“ хојљанге, ¹⁶хем ваќерге Леске, „Шунеја ли со ќерена лафи акала?“
А о Исус ваќерѓа ленге: „Оја, зарем на читинген никогаш: ‘Таро муј е чхавендар хем е тикне максмендар, спреминѓа Песке пофалба’?“

¹⁷Хем мукљален хем иклило тари диз ки Витанија хем раќарѓа одори.

¹⁸А кога тајсутно диве иранелапес сине ки диз, бокхалило. ¹⁹Хем дикхља смоква узо друмо хем гело џи лате, ама на аракхља ништо ки лате, освен листиа, хем ваќерѓа лаке: „Отакана те на овел плоди тутар довек!“ Хем и смоква шукили одма.

²⁰Хем кога о учениќа дикхле одова, чудингепес хем ваќерге: „Сар шукили и смоква одма?“

²¹О Исус одговоринѓа хем ваќерѓа: „Чаче ваќерава туменге, ако иси тумен вера хем на сумнинена тумен, ка ќерен на само одова, со хем уло е смокваке, него ако ваќерена акале гораке: ‘Вазде тут акатар хем фрде тут ко море,’ ка овел; ²²хем са со ка роден ки молитва, вераја, ка добинен.“

Е Христоскири власт

²³Хем кога о Исус ало ко Храми, але Леске – џи коте поучинела сине – о првосвештениќа хем о народна старешине, ваќерибаја: „Саве властеја ќереја одова? Хем кој денѓа Тут одоја власт?“

²⁴А о Исус ваќерѓа ленге ко одговор: „Хем Меда ка пучав тумен нешто, па ако ваќерена Манге одова, хем Меда ка ваќерав туменге саве властеја ќерава акава. ²⁵Котар сине е Јованескоро крштевање? Таро небо или таро мануша?“
А ола размислинге ки песте, ваќерге: „Ако ваќераја ‘таро небо’, ка ваќерел аменге: ‘Соске на поверујнгенле тогаш?’ ²⁶А ако ваќераја ‘таро мануша’, дараја таро народо, соске сарине рачунинена е Јоване баши пророко.“ ²⁷Хем одговоринге Леске е Исусеске хем ваќерге: „На џанаја!“
Ваќерѓа ленге хем Ов: „Ни Ме нае те ваќерав туменге саве властеја ќерава акава.

О дуј чхаве

²⁸Ама, сар дикхјола туменге? Јек мануш синеле дуј чхаве, па ало уза ко прво хем ваќерѓа леске: ‘Мо чхаво, џа хем ќер бути авдије ко дракха!’

²⁹Ов одговоринѓа хем ваќерѓа: ‘На мангава’ – ама после предомислинѓапес хем гело.

³⁰Ало узо дујто хем ваќерѓа леске исто аѓар.

А ов одговоринѓа хем ваќерѓа: ‘Џава, господаре’ хем на гело.

³¹Кој таро дуј исполнинѓа е дадескири војља?“

Ваќерге: „О прво!“

О Исус ваќерѓа оленге: „Чаче ваќерава туменге, о цариниќа хем о блудниќа ка испреваринен тумен е Девлеске ко царство. ³²Соске, о Јован ало уза туменде пало друмо е правдакоро хем на поверујнгенле, а о цариниќа хем о блудниќа поверујнгеле. А тумен дикхлен, ама на покајнген тумен после, за да те поверујненле.

О билачхе земјоделциа

³³Шунен јавер парабола! Сине јек домакини, кој садинѓа дракха, заградинѓален со жива ограда, хем ранља дупка баши мечибаске о дракха; градинѓа чуварница хем денѓале ки кирија е земјоделцонге, хем гело песке ки јавер пхув.

³⁴А кога ало паше о време е плоденгоро, бичхаѓа пле слуген ко земјоделциа, за да те кхеден олескере плодиа. ³⁵Хем о земјоделциа астарге олескере слуген: јеке марге, а е јавере мударге, а е јавере леле баренцар.

³⁶Палем бичхаѓа јавере слуген, повише таро о прва, ама хем оленцар ќерге исто.

³⁷Најпосле бичхаѓале ки ленде пле чхаве, ваќерѓа: ‘Ка лаџан таро мло чхаво!’

³⁸Ама о земјоделциа – кога дикхле е чхаве, ваќерге машкар песте: ‘Акавај тано о наследнико! Ајде те мударале хем те присвојна олескоро наследство!’ ³⁹Хем астаргеле, фрдингеле аври таро дракха хем мударгеле.

⁴⁰Кога ка авел о господари е дракхенгоро, со ка ќерел ленге одоле земјоделцонге?“

⁴¹Одговоринге Леске: „Акале билачхе манушен ов бедно ка уништинелен, а о тхан е дракхенцар ка делен ки кирија јавере земјоделцонге, кој ка денле леске о плодиа ко ленгоро време.“

⁴²О Исус ваќерѓа ленге: „Зарем на читинген никогаш ко Писмиа:

‘О бар со отфрлинге о ѕидајра,
ов уло аголно бар;
таро Господари тано одова
хем чудној тано ко амаре јајкха.’

⁴³Одолеске ваќерава туменге, дека ка овел тумендар лендо е Девлескоро Царство хем ка овел дендо е народоске, кој ка анел олескере плодиа! ⁴⁴Хем кој ка перел упро одова бар – ка пхагелпес; а упро касте ка перел ов – ка здробинеле.“

⁴⁵Хем кога о првосвештениќа хем о фарисеа шунге одола Лескере параболе, халиле дека ќерела лафи баши ленге. ⁴⁶Хем дикхена сине те астаренле, ама дарана сине таро народо, соске рачуниненале баши пророко.