1O starešina dži ko manglo Gaj, kas so mangavale ko čačipe. 2Mo manglo, mangava tuke te ovel tuke šukar ko sa hem te ove sasto, sar so hem tano šukar tle dušake.
3Ustvari, but radujngjum man koga ale o phrajlja hem posvedočinge baši tlo čačipe, sar tu džaja ko čačipe. 4Baši mange nae pobari radost taro odova: te šunav deka me čhave džana ko čačipe.
5Mo manglo, postapineja verno ko sa so kjereja baši o phrajlja, hem odova baši o jabandžie, 6koj angli crkva posvedočinge tlo mangipe: ka kjere šukar, ako ispratinejalen palo način, sar soj tano dostojno anglo Devel, 7soske putujnena baši Oleskoro anav, na priminge ništo taro narodia. 8Hem agjar, amen sijem dužna te primina asavken, za da te ova sorabotnikja baši o čačipa.
9Hem pišingjum nešto e crkvake, ama o Diotref, koj mangela te ovel prvo maškar olende, na priminela amen amen. 10Odoleske ako avava odori, ka potsetinav baši oleskere dejlja, so kjerelalen, napadingja amen bilačhe lafencar, hem na zadovolinelape odoleja, nego korkori na priminela e phralen, a okolenge koj mangena te priminenlen, zabraninela lenge hem goninelalen tari crkva.
11Mo manglo, ma ugledin tut ko bilačhipe, nego ko šukaripe. Koj kjerela šukar taro Develi tano; koj kjerela bilačhipa, na dikhlja e Devle.
12Baši o Dimitrija sinele svedoštvo taro sarine – hem taro korkoro čačipe. A hem amen svedočinaja; a džaneja deka amaro svedoštvo tano čačikano.
13Sine man te pišinav tuke but, ama na mangava te pišinav tuke mastiloja hem pero, 14a nadinava man deka ka dikhav tut skoro, hem ka kjera lafi usno. 15Mir tuja! Pozdravinena tut o prijatejlja! Pozdravin e prijatelen ko anav!