1Hem khugja palem ki sinagoga, a odothe sine manuš šuke vasteja. 2Hem dikhenajne, dali ka saskjarele ki sabota, za da te kjerenle krivo.
3Hem vakjergja e manušeske, kas sinele šuko vas: „Tergjov maškar!“ 4Hem vakjergja lenge: „Dali tano dozvolimo ki sabota: te kjerelpes šukaripa ili bilačhipa? Te spasinelpes duša, ili te mudargjovel?“ A ola kjutinena sine.
5Togaš dikhljalen, naokolu, holjaja, hem tužno baši olengere srcia soj zakoravime, vakjergja leske e manušeske: „Pružin to vas!“ Hem ov pružingja hem ulo palem sasto oleskoro vas.
6A o farisea, koga iklile, odma kjergepes lafi e irodovcencar protiv Leste, za da te uništinenle.
7A o Isus povlečingjapes Pe učenikoncar ko more, hem bari gužva tari Galileja, cidinge pali Leste, hem tari Judeja, 8hem taro Erusalim, tari Idumeja hem tari javer strana e Jordaneskiri, tari okolina Tir hem Sidon, bari gužva ali ki Leste, otkoga šunge so kjerela sine.
9Hem vakjergja lenge Pe učenikonge te spreminen Oleske jek brodi baši o narodo, za da ma te steginenle. 10Soske bute dženen lečingja, agjar so navalinena ki Leste sarine, koj cidena sine, za da te doprinenle. 11Hem o nečista duhia štom ka dikhenle, perena sine angli Leste hem vikinena sine, vakjeribaja: „Tu sijan e Devleskoro Čhavo!“ 12Hem zabraninela sine lenge strogo te na šujnakjerenle.
13Hem uklilo ki gora hem vikingja ki Peste okolen, kas so manglja, hem ola gele ki Leste. 14Hem opredelingja Dešuduje Dženen te oven Oleja, hem te bičhavelen te propovedinen, 15hem te ovelen vlast te palden demojna.
16Hem opredelingjalen Dešuduje Dženen: hem e Simoneske dengjale o anav Petar, 17pa o Jakov e Zavedeskoro hem o Jovan, o phral e Jakoveskoro, kaske so dengja anav Voanerges – so značinela: Čhave e Gromeskere; 18hem o Andrej, hem o Filip, hem o Vartolomej, hem o Matej, hem o Toma, hem o Jakov e Alfejeskoro, hem o Tadej, hem o Simon Hananec, 19hem o Juda Iskariotski, koj predajngjale.
20Hem alo ko jek kher, hem palem khedingjapes narodo, agjar so našti sine ni maro te han. 21A koga Oleskere šunge baši odova, iklile za da te priberinenle, soske vakjerena sine deka nae tano upri Peste.
22O knižnikja palem, koj ale taro Erusalim, vakjerena sine deka isile o Velzevul hem deka so pomoš e demonsko knezoja paldela e demonen.
23Hem otkoga povikingjalen, vakjerela sine lenge ko parabole: „Sar šaj o satana te paldel satana? 24Ako jek carstvo ulavelapes protiv peste, odova našti te ikjerelpes. 25Hem ako kher ulavelapes protiv peste, odova kher našti te opstaninel. 26Hem ako o satana uštilo protiv peste hem ulavelapes, na kašti te opstaninel, nego alo leskoro krajo. 27Ama nikoj našti te khuvel ko kher e silnoske hem te čorel andral o kher, ako prvo na phandela e silno hem togaš te čorel oleskoro kher.
28Čače vakjerava tumenge, deka e manušikane čhavenge ka oven olenge oprostime sa o grevia hem hule, kobor hem te hulinen; 29ama koj ka pohulinel ko Sveti Duh, nae proška dovek, nego obvininelale večno grevo,“ 30soske vakjerge: „Isile nečisto duho!“
31Hem togaš ale Oleskiri daj hem Oleskere phrajlja hem, terdindor avrijal, bičhage ki Leste te povikinenle. 32A okolu Leste bešena sine narodo hem vakjerge Leske: „Ekje Ti daj hem Te phrajlja avrijal rodena Tut!“
33Hem ko odgovor vakjergja lenge: „Koj tane Mi daj hem Me phrajlja?“ 34Hem dikhljalen naokolu odolen, koj bešena sine okolu Leste hem vakjergja: „Ekje tane Mi daj hem Me phrajlja! 35Soske, koj ispolninela e Devleskiri vojlja, ovi tano Mo phral, hem phen, hem daj.“