1A koga hulilo tari gora, baro narodo džala sine pali Leste. 2Hem ekje, jek leprozno alo Leske hem pelo angli Leste ničkum, vakjeribaja: „Gospodar, ako mangeja, šaj te očistine man.“
3Togaš o Isus pružingja Plo vas hem dopringjale, vakjeribaja: „Mangava! Ov očistimo!“ Hem odma očistisalili leskiri lepra.
4Hem o Isus vakjergja leske: „Dik, nikaske te na vakjere, nego dža, sikav tut e sveštenikoske hem de o dari, so zapovedingjale o Mojsej, olenge baši svedoštvo.“
5A koga khugja o Isus ko Kapernaum, alo Oleske jek vodači vojskakoro hem molinelale sine, vakjeribaja Leske: 6„Gospodar, mlo sluga pašljola astardo khere hem but mučinela pes.“
7O Isus vakjergja leske: „Me ka avav hem ka saskjaravle.“
8A o vodači e vojskakoro ko odgovor vakjergja Leske: „Gospodar, na sijum dostojno te khuve telo mlo krovi; nego vakjer samo lafi hem mlo sluga ka ovel saskjardo. 9Soske isto meda sijum teli vlast manuš, hem isi man vojnikja teli mande; vakjerava jekeske: ‘Dža!’ --hem ov džala; hem e javereske: ‘Ava!’-- hem avela; a me slugaske: ‘Kjer odova!’ --hem ov kjerela.“
10A koga o Isus šungja odova čudingja pes hem vakjergja okolenge, koj sledinenale sine: „Čače vakjerava tumenge, nikaste ko Izrael na arakhljum doborom vera. 11Hem vakjerava tumenge deka but džene ka aven taro istok hem taro zapad, hem ka bešen e Avraameja, e Isakoja hem e Jakoveja ko carstvo nebesno; 12a o čhave e carstvoskere ka oven frdime ko krajno karanluko, kote ka ovel rojba hem krckiba pe danda.“
13Hem o Isus vakjergja e vodačeske e vojskakoro: „Dža tuke, neka ovel tuke, sar so verujngjan.“ Hem oleskoro sluga sastilo ko isto saati.
14Hem koga o Isus alo e Petareske ko kher dikhlja oleskere sasa sar pašljola nasvali tari treska. 15Dopringja o vas lakoro, hem i treska mukljala, hem oj uštili hem služinela len sine.
16A koga ali i rat, ange Leske but astarde taro demojna. Ov lafeja paldingja e duhon hem saskjargja sa e nasvalen, 17za da te ispolninel pes o vakjerdo preku o prorok Isaija, koj vakjerela:
‘Ov lelja amare slabostia
hem ingargja amare nasvalipa.’
18A koga o Isus dikhlja bari gužva okolu peste, zapovedingja te džan ki javer strana. 19Hem alo Oleske jek knižniko vakjergja Oleske: „Učitele, me ka sledinav Tut kote hem te dža.“
20A o Isus vakjergja leske: „E lisicen isi len than so sovena hem o nebesna čiriklja gnezdia, a o Čhavo Manušikano naele kote te čhivel Plo šero.“
21A javer taro Oleskere učenikja vakjergja Leske: „Gospodar, dozvolin mange angleder te džav hem te parunav me dade.“
22A o Isus vakjergja leske: „Sledin Man hem muk e mulen te parunen len pumare mulen.“
23Hem koga khugja ko brodi, Oleskere učenikja džana sine pali Leste. 24Hem ekje, bari bura uštili ko more, agjar so o brajna učharena sine o brodi; a Ov sovela sine. 25Hem ale Leske o učenikja hem džangavgele, vakjeribaja: „Gospodar, spasin amen! Meraja!“
26Hem vakjergja lenge: „Soske darana, tikneverakere?“ Togaš uštilo, opomeningja len e bavlalen hem e more, hem uli bari tišina.
27A o manuša čudinge pes hem vakjerge: „Savoj tano akava, ta hem o bavlala hem o more šunenale!?“
28Hem koga alo ki javer strana, ki Gadarinsko phuv, iklile angli Leste duj opsednime taro demojna, koj iklile taro grobia, but holjame, agjar so nikoj našti sine te nakhel palo odova drumo.
29Hem vikinge, vakjeribaja: „So isitu Tut amencar, Isuse Čhavo Devleskoro? Dali aljan akarik, za da te mučine amen angleder o vreme?“
30A podur olendar hana sine baro stado bale. 31A o demojna molinenale sine, vakjeribaja: „Ako paldeja amen, dozvolin amenge te dža ko bale.“
32Hem vakjergja lenge: „Džan!“ A ola iklile hem gele ko bale; hem ekje, celo stado prastandile tari karpa ko more, hem mudardile ko pajna.
33A okola so arakhena e balen našle, hem štom ale ki diz, vakjerge baši o sa, hem baši odova so ulo olenge e opsednimenge taro demojna. 34Hem ekje, celo diz iklili Leske anglo Isus, hem koga dikhlele zamolingele te džal peske taro olengoro krajo.