Лука 6
О Исус Господари е Саботакоро
1Десинѓапес ки дујто главно сабота, те накхел машкар и нива, а Олескере учениќа чхинена сине гив, требиненале вастенар хем хана сине. 2А некој таро фарисеа ваќерге: „Соске ќерена одова, со нае тано дозволимо те ќерелпе ко саботна диве?“
3О Исус одговоринѓа хем ваќерѓа ленге: „Зарем на читинген со ќерѓа о Давид кога бокхалило ов хем одола, со сине олеја? 4Хем сар кхуѓа е Девлеске ко кхер, леља о чхивде маре хем хаља, хем денѓален хем околен, кој сине олеја, со никаске нае тано дозволимо те хан, а само о свештениќа.“
5Хем ваќерѓа ленге: „О Манушикано Чхаво тано Господари хем е Саботакоро.“
6А ки јек јавер сабота кхуѓа ки синагога хем сикавелален сине, а одотхе сине хем јек мануш, каскоро десно вас сине шукило. 7А о книжниќа хем о фарисеа дикхенале сине – дали ка лечинел ки сабота – за да те шај те ќеренле криво.
8А Ов џанела сине оленгере мисле хем ваќерѓа е манушеске со сине е шуке вастеја: „Ушти хем исправин тут ко машкар!“ Хем уштило хем испрајнѓапе.
9А о Исус ваќерѓа ленге: „Пучава тумен: сој тано дозволимо те ќерелпе ки сабота: шукар или билачхе? Те спасинелпе живото или те уништинелпе?“ 10Хем дикхља саринен наоколу хем ваќерѓа леске: „Пружин то вас!“ А ов ќерѓа аѓар, хем о вас лескоро уло састо сар о јавер.
11А ола пхердиле хољаја хем договориненапе сине машкар песте со би шај те ќерен Леске е Исусеске.
О Исус избиринела е ученикон
12Ко одола диве уклило ки гора, за да те молинелпе; хем накхља и рат, молибаја е Девле. 13А кога дисило авријал, викинѓа Пле ученикон хем олендар избиринѓа дешудуј џене, кола хем ваќерѓален апостојља: 14о Симон, кас со ваќерѓале хем Петар, хем о пхрал лескоро о Андреј; о Јаков хем о Јован; о Филип хем о Вартоломеј; 15о Матеј хем о Тома; о Јаков е Алфејескоро хем о Симон, ваќердо Зилот; 16о Јуда е Јаковескоро хем о Јуда Искариотски, кој уло хем предавнико.
Бари гужва али те шунел е Исусе хем те лечиненпе
17Хем кога хулило, заедно оленцар, хем ачхило ко јек рамно тхан, хем бари гужва Лескере учениќа хем бари гужва народо тари цело Јудеја хем таро Ерусалим, таро Тирско хем Сидонско приморје, 18кој але те шуненле хем те лечиненпе таро пле насвалипа, хем сасќовена сине хем окола, кој сине мучиме таро нечиста духиа. 19Хем цело народо мангела сине те допринелпе џи ки Лесте, соске Олестар икљовела сине сила хем лечинела сине саринен.
20Хем Ов ваздинѓа Пле јајкха ко Пле учениќа хем ваќерѓа:
соске тано тумаро е Девлескоро Царство!
21Блажена сијен тумен, кој сијен бокхале акана,
соске ка чајљовен!
Блажена сијен тумен, кој ровена акана,
соске ка асан!
22Блажена сијен кога о мануша ка замрзинен тумен,
хем кога ка одделинен тумен
хем наврединен тумен
хем ка чхивен тумаро анав сар билачхе,
баши о Манушикано Чхаво!
23Радујнен тумен ко одова диве
хем рипинен таро радост,
соске еќе, бари тани тумари награда ко небо.
Соске оленгере дада ќерге ленге исто аѓар е пророконге.
24Ама, ќерко туменге, тумен о барвале,
соске приминген тумаро рахатлуко.
25Ќерко туменге, кој сијен чале акана,
соске ка овен бокхале.
Ќерко туменге, кој асана акана,
соске ка жалинен хем ка ровен.
26Ќерко туменге, кога са о мануша
ка ќерен лафи шукар баши туменге;
соске оленгере дада ќерге ленге аѓар е ховавне пророконге.
27Ама, туменге кој шунена – ваќерава туменге: Манген тумаре душманен; ќерен ленге шукар околенге, кој мрзинена тумен. 28Благословиненлен околен кој армајна дена тумен; молинен тумен баши окола кој наврединена тумен. 29Окова, кој ка кхувел тут ки ти чхам, хем и јавер иран леске; хем одова кој леља ти наметка деле хем то гад. 30Деле секоле, кој родела тутар. Хем ма роде палал сој тло олестар, кој лела тутар. 31Хем сар со мангена те ќерен туменге о мануша туменге, аѓар ќерен хем тумен оленге.
32Хем ако мангена околен, кој мангена тумен, сави тани тумари благодарност? Хем о грешниќа мангена околен кој мангена олен. 33Хем ако ќерена ленге шукар околенге, кој туменге ќерена шукар, сави тани тумари благодарност? Хем о грешниќа ќерена одова исто. 34Хем ако дена околенге кастар со надинена тумен дека ка иранен туменге, сави тани тумари награда? Соске хем о грешниќа дена е грешниконге за да те иранелпе ленге исто.
35Него, манген тумаре душманен, ќерен ленге шукар хем денлен бизо те уџарен нешто. Хем тумари награда ка овел бари хем ка овен чхаве е Најбарескере, соске Ови тано гудло ко неблагодарна хем билачхе. 36Овен милостива сар сој хем тумаро Дат тано милостиво.
37Хем ма судинен хем нае те овен судиме; хем ма осудинен хем нае те овен осудиме. Простинен хем ка овел туменге простимо! 38Ден хем ка делпе туменге: шукар мерка – набими, натресими, препхерди, ка овел туменге денди ки ангали, соске саве меркаја меринена, асавкаја ка меринелпес туменге.“
39А ваќерѓа ленге хем парабола: „Шај ли о короло те водинел е короле? Зар нае те перен солдуј џене ки дупка? 40Нае ученико упредер пло учители, секој кој ка усовршинелпе ка овел сар лескоро учители.
41А соске дикхеја и дељанка ки јак тле пхралеске, а на дикхеја и греда ки ти јак? 42Сар шај те ваќере те пхралеске: ‘Пхрала, мук ме те икавав и дељанка тари тли јак!’ а коркори на дикхеја и греда ки тли јак? Лицемерно, икав најпрво и греда тари тли јак, па тогаш ка дикхе сар те икаве и дељанка тари јак тле пхралескири!
43Нане шукар каш со дела билачхо плоди; ниту билачхо каш со дела шукар плоди. 44Соске секова каш пенџарелапе пало пло плоди. На кхеденапе смокве таро каре, ниту дракха тари капина. 45О шукар мануш, со исиле барвалипе ко срце, икавела шукар, а таро билачхо со исиле билачхипе ко срце икавела билачхипе, соске олескоро муј ќерела лафи таро окова, со пхерелале олескоро срце.
46Хем соске викинена Ман ‘Господар! Господар!’ а на ќерена одова, со ваќеравале? 47Секој кој авела ки Манде хем шунела Мле лафиа, хем исполнинелален, ка ваќерав туменге касте тано слично. 48Слично тано ко мануш, кој ќерела кхер: ранља хор хем чхиѓа темејља ко бар, хем кога уло поплава и река гели ко кхер, ама нашти сине те помрдинеле, соске сине шукар ќердо о кхер.
49А кој шунела а на исполнинела, приличинела ко мануш, кој ќерѓа кхер ки пхув, бизо темејља. И река гели ко кхер, хем ов пело одма, хем о периба одоле кхерескоро сине баро.