Матеј 2

О ајбе е мудрецонгоро те поклониненпес

¹А кога о Исус бијасалило ко Витлеем Јудејско, ко диве е цароскере о Ирод, еќе, мудрециа таро исток ресле ко Ерусалим, ²хем ваќерге: „Кај тано Ов кој бијасалило, о Царо е Јудејцонгоро? Соске дикхлем Олескири черени ко исток хем алем те поклонина амен Олеске.“

³Кога шунѓа одова, о царо о Ирод вознемиринѓапес, хем цело Ерусалим олеја. ⁴Хем кхединѓа са е главно свештеникон хем о народна книжиќа хем пучелален сине коте требела те бијанѓовел о Христос.

⁵А ола ваќерге олеске: „Ко Витлеем Јудејско, соске о пророко пишинѓа аѓар:

⁶‘Хем ту, Витлееме, пхув Јудино,
нисар на сијан потикно машкар о Јудина првенциа,
соске тутар ка икљол Владетели,
Кој ка овел Пастири Мле народоске о Израел.’“

⁷Тогаш о Ирод повикујнѓа тајно е мудрецон хем внимателно сиклило олендар о време, кога појавинѓапес и черени, ⁸хем бичхаѓален ко Витлеем ваќерѓа ленге: „Џан хем пучен тумен са точно баши о Чхаво, хем кога ка аракхенле, јавинен манге, за да те авав хем меда те поклонинав ман Олеске.“

⁹Ола, откога шунгеле е царо, цидинге, хем еќе, и черени, со дикхлела ко исток, џала сине англо ленде џи коте на али хем ачхили упро тхан коте сине о Чхаво. ¹⁰Хем кога дикхле и черени, радујнгепес бут баре радостеја. ¹¹Хем кога кхуге ко кхер, дикхле е Чхаве Олескере дајаја и Марија, хем пеле ничкум хем поклонингепес Леске; пхраге пумаре сандуќа хем денгеле дајра: злато, темјан хем смирна.

¹²Хем откога сине предупредиме таро Девел ко суно, те на ираненпес ко Ирод, геле пало јавер друмо пумаре пхувјате.

О нашиба ко Египет хем о ираниба

¹³А кога геле песке ола, еќе, е Господарескоро ангели јавинѓапес е Јосифеске ко суно хем ваќерѓа олеске: „Ушти, ле е Чхаве, хем Олескере даја, хем наш ко Египет, хем ачхов одори џи коте на ваќерава туке, соске о Ирод ка роделе е Чхаве за да те мудареле.“

¹⁴Хем ов уштило, леља е Чхаве хем Олескере даја раќате, хем геле ко Египет, ¹⁵хем одори сине џи ко е Иродескоро мерибе; за да те пхерѓовел о ваќердо таро Господари преку о пророко кој ваќерела: ‘Таро Египет повикујнѓумле Мле Чхаве.’

¹⁶Тогаш о Ирод, кога дикхља дека о мудрециа ховагеле, хољанѓа бут, па бичхаѓа те овен мударде, ко Витлеем хем ки цело олескири околина, са о мурша чхаве таро дуј берш хем потикне, според о време со дознајнѓа точно таро мудрециа. ¹⁷Тогаш пхердило о ваќердо таро пророко Еремија кога ваќерѓа:

¹⁸‘Гласо шунѓапес ко Рама,
ројбе хем викиба баро;
и Рахела ровела пле чхавен,
хем на мангела те смиринелпес,
соске нае тале.’

¹⁹А кога муло о Ирод, еќе, е Господарескоро ангели јавинѓапес е Јосифеске ко суно, ко Египет, ²⁰хем ваќерѓа олеске: „Ушти, ле е Чхаве хем Олескере даја хем џа ки пхув израелско, соске муле окола кој родена сине и душа е Чхавескири.“

²¹Хем ов уштило, леља е Чхаве хем Олескере даја, хем ало ки пхув израелско. ²²Ама кога шунѓа дека ки Јудеја царујнела о Архелај, место о дат лескоро о Ирод, дарандило те џал одори; него предупредимо таро Девел ко суно гело ко предејља Галилејска; ²³хем откога ало селинѓапес ки диз ваќерди Назарет, за да те пхерѓовел о ваќердо таро пророќа дека ка ваќерелпес Назарецо.